― Ամեն անգամ, երբ դաշնամուր եմ տեսնում, հուզվում եմ, ― ասաց Բենը։ ― Իսկապե՞ս հուզվում ես։ Ինչո՞ւ, ― հարցրեց Էմման։ ― Չգիտեմ, ― ասաց Բենը։ ― Եթե չես առարկում, մտնենք այս խանութը և անկյունի փոքրիկ դաշնամուրը փորձենք, լա՞վ։ ― Նվագել գիտե՞ս, ― հարցրեց Էմման։ ― Դժվար թե նվագել անվանես այն, ինչ ես եմ անում։ ―…

Այո՛, փոխուեր է ու միշտ կը փոխուի այս տարօրինակ, զարտուղի ու եզակի աշխարհը, այս «խենթ, խենթ, խենթ աշխարհը», բայց հայոց դիւցազնավէպը՝ Սասունցի Դաւիթի դիւցազնավէպը, ի զօրու կը մնայ դարէ-դար։

Չարենցը մեր բանաստեղծության վերջին հեղափոխականն է, այսինքն` նորարարը:Եվ Չարենց ասելիս նախ և առաջ այս պիտի հասկանալ` երբեք չմոռանալու պայմանով:Նա մեր բազմադարյան քերթության սակավաթիվ ձևարարաներից մեկն է:Պարույր Սևակ …Չարենցի անունը պայթեց ռումբի նման:…Ու ես տեսա, ճանաչեցի Չարենցին: Նոր էր այդ աշխարհը, իրերը, ռիթմը, պատկերները, գույներն ու ստվերները: Նոր էր աշխարհը, առնական, խորին: Հեղափոխությունը ես` Եղրշե Չարենցով…

Փակում եմ հոգնած աչքերըս մի պահԵվ տեսնում եմ ես — այնքա՛ն, այնքա՛ն պարզԳալիք մի գարուն, վառ մի օր ահա,Երկինքը կապույտ, օրը հրավարս: Արևը արդեն բարձրացել է քիչ,Զնգում է օրը, ինչպես երգեհոն —Ու կապո՛ւյտ, կապո՛ւյտ, կապո՛ւյտ երկնքիցԹափում է կարծես երգ ու խնդություն: Ոլորապտույտ ձգվում է շոսսենՆոր Երևանից դեպի Արարատ.Ինչքա՛ն են արդյոք տարիներ հոսելՄինչև գարնային այս օրը…

Հարդագողի ճամփորդներ ենք մենք երկու՝Երկու ճամփորդ՝ պատառոտած շորերով։Ու սիրել ենք տրտմությունը մեր հոգու՝Անրջական կարոտներով ու սիրով։Մենք սիրել ենք տրտմությունը մեր հոգու՝Անրջական ինչ-որ կարոտ, ինչ-որ սեր։Ու սիրում ենք առավոտից իրիկունՃամփա երթալ ― ու հավիտյան երազել։Աչքերիս մեջ մենք պահել ենք երկնայինՃամփաների հեռուները դյութական ―Ու անցնում ենք ուղիներով երկրային,Ուր բյո՜ւր մարդիկ երազեցին ու չկան։Մշուշի պես մեր մանկությունը անցավ՝Գորշ,…

Գրականություն — Հովհ. Թումանյանի «Մարո»   պոեմից դուրս գրիր օրհնանքները: Տաշտներըդ լի հաց լինի Դուռներըդ միշտ բաց լինի Ջաղացիդ միշտ հերթ լինի Մեջքըդ ամուր բերդ լինի

«Լոռեցի Սաքո» պոեմը առաջին անգամ հրատարակվել է Մոսկվայում լույս տեսնող Բանաստեղծություններ ամսագրի՝ 5-20 էջերում: Պոեմը երկրորդ տարբերակը առանձին գրքով տպագրվել է 1896 թվականին՝ Թիֆլիսում[1]: Պոեմի առաջին տարբերակը Թումանյանը գրել է 1889 թվականին: Պոեմի առաջին և երկրորդ հրատարակությունների մեջ Թումանյանը տողատակերում ծանոթագրություններ է տվել, որտեղ բացատրել է գյուղական կենցաղի և բարբառի հետ կապված բազմաթիվ հասկացություններ: Սյուժե…